JD McPherson (US) support act Charley Crockett Roots De Casino Sint-Niklaas (03-03-2018) reporter: Steven Kauffmann - photo credits: Anja Cleemput info club: De Casino info band: JD McPherson © Rootsville 2018

Het Casino te Sint-Niklaas afficheerde “sold out” voor deze zaterdagavondse USA dubbelaffiche met voorprogramma Charley Crockett en “the future of rockabilly JD McPherson”.

Vanaf het moment dat de uiterst sympathieke Charley Crockett en zijn band, getooid in Stetsons en strak in het pak het podium betraden zat de stemming er meteen in. De man brengt een aangename mix van country & western swing, cajun met een snuif tex mex. Deze songwriter weet het Amerikaanse muziekerfgoed als geen ander op een authentieke en aanstekelijke manier te interpreteren en dit live ook over te brengen. 

We hoorden stemmige versies van eigen werk met  “I Wanna Cry”, “How I Got to Memphis”, helemaal in de traditie van zijn grote voorbeelden Hank Williams en Loretta Lynn. De klankkleur werd her en der opgefleurd met een streepje accordeon en trompet, hetgeen de zaal helemaal op temperatuur bracht en onze olijkerd pakte gedurende drie kwartier de zaal helemaal in met zijn leuke danspasjes en charmante act. Na een vrolijk “Ain’t Nobody Like You” en het melancholische “"Jamestown Ferry" moest hij echter plaats ruimen voor de changeover van de hoofdact, de thans furore makende  JD McPherson die in de hedendaagse muziekpers gelauwerd wordt voor de brug die hij slaat tussen klassieker rock and roll rockabilly naar een meer hedendaagse sound (’s mans nauwe vriendschap met  Josh Homme van Queens of the Stone Age en Dan Auerbach van de Black Keys is hier wellicht niet vreemd aan.

Het concert gaat uiterst fors uit de startblokken met “Bossy” en “Fire Bug” uit eerder werk, maar uiteraard is het de bedoeling het nieuwe album “Undivided Heart and Soul” te promoten en de setlist is dan ook grotendeels opgebouwd uit nummers van deze goed ontvangen nieuwe plaat. Op het podium verweeft hij fuzzy gitaarriffs (hij heeft een extra gitarist bij en de contrabassist speelt op het merendeel van de songs ook gitaar mee) met old school rock and roll en rockabilly en weet zo zelfs de meest rabiate puristen als Led Zepfans over de streep te trekken met felle rockers als “Crying’s Just A Thing You Do” en “Under  spell of city lights”. Pas na iets halverwege de set is er  terdege ruimte voor rust en bezinning met de ballad “ Hunting for Sugar”. “Mother of Lies” krijgt een streepje saxofoon mee en “Style is a losing game” blijkt nog zo een kopstoot van een nieuwe song.

Voor de bisnummers krijgen we nog “Lucky Penny” en een toepasselijk “Let the Good Times Roll”, in een vinnige, grungy versie. Het talrijk opgekomen publiek laat de man echter niet zomaar gaan en roept JD McPherson luidkeels terug. De bisronde wordt ingezet met “Undivided Heart and Soul”, het titelnummer van de nieuwe CD en met “North Side Gal” (met een glansrol voor de toetsenist) wordt de kers op de taart gezet van een intens concert dat aan sneltreinvaart voorbij raasde.

(1)    Bossy
(2)    Fire Bug
(3)    I Shook me Up
(4)    Desperate Love
(5)    Crying’s just a thing to do
(6)    Under the spell of city lights
(7)    Head over Heels
(8)    On the lips
(9)    Hunting for Sugar
(10) You must have met little Caroline
(11) Mother of Lies
(12) Style (Is a losing game)
(13) Lucky Penny
(14) Let the good times roll
BIS
(15) Undivided Heart and Soul
(16) North Side Gal
(17) Bloodhound Rock/Wolf Teeth